"bizim mahalle"nin üzerinde
kirli bulutlar geçmezken
herkes en saf haliyle
para ve güçle imtihan edilmemişken
temiz abiler
temiz geceleri
sesleriyle ve şiirleriyle temizlerken
daha büyümemişken
yorganın altında kulaklıkla dinlerken
ve
dünyanın kiri pasıyla kirlenmemişken
gecenin bir yarısına kadar dinlenen radyo frekansında
uykusuz gözbebeklerini miras bırakarak bir sonraki güne
geçmişten bir anı sadece şimdi hafızalarda
özlenen ve geri gelmeyen
gelmeyecek olmanın acısını yaşayarak
yaşlanacak bir neslin çocuğuz
ne avunan ne de avutulan!
şarkı-arto tunçboyacıyan
